• مراجعه به مراکز آموزش فرهنگی و هنری که دوره‌های کپوبافی را برگزار می‌کنند. برای مثال، مرکز فرهنگی هنری نیاوران در تهران یکی از این مراکز است که دوره‌های کپوبافی را ارائه می‌دهد. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به این لینک مراجعه کنید.
• استفاده از منابع آموزشی موجود در اینترنت که شامل فیلم‌ها، کتاب‌ها، مقالات و وب‌سایت‌های مختلف است. برای مثال، یکی از وب‌سایت‌هایی که آموزش کپوبافی را به صورت تصویری و گام به گام ارائه می‌دهد، این وب‌سایت است که می‌توانید از آن استفاده کنید.
• پیوستن به گروه‌ها و انجمن‌هایی که علاقه‌مند به کپوبافی هستند و با آن‌ها تبادل نظر و تجربه کردن. برای مثال، یکی از این گروه‌ها، گروه تلگرامی کپوبافی ایران است که می‌توانید با عضویت در آن، با دیگر علاقه‌مندان به کپوبافی ارتباط برقرار کنید و از آن‌ها یاد بگیرید. برای عضویت در این گروه می‌توانید به این لینک مراجعه کنید.

امیدوارم این پاسخ برای شما مفید بوده باشد.

• کپو استوانه بزرگ خشتی آجری
• کپو خمره بزرگ خشتی دورنگ
• سبد کپو طرح آجر

نوشته در ایران در کجا می‌توان کپوبافی آموزش ببینید؟ اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.

سرامیک چیست

 در زبان سانسکریت واژه سرامیک (با ریشه یونانی )به معنای پخته شده  است. اما امروزه سرامیک به موادی اطلاق می شود که همراه با سیلیکات ترکیب و در درجه حرارت های متفاوت تولید می شود. محصولاتی مانند آجرهای نسوز، ظروف لعابی و میناسازی از جمله محصولاتی است که با فن سرامیک  تولید می شود. در واقع به نظر می رسد امروزه بیش از یک سوم محصولات تولید شده در بازار حاوی سرامیک بوده  و یا از جنس سرامیک ساخته شده اند.

تاریخچه سرامیک

بشراولیه در حدود ۲۴۰۰۰ سال قبل از میلاد، اولین سفال و سرامیک را تولید کرده که در مناطق چکسلواکی یافت شده است. این سرامیک‌ها از چربی ، استخوان و خاکستر حیوانات به همراه مقداری رس ریزدانه ساخته شده که پس از شکل دادن، آن را در دمایی در حدود ۵۰۰ تا ۸۰۰ درجه سانتیگراد در کوره‌های گنبدی شکل و یا به شکل نعل اسب می پختند. اما قدمت سفال و سرامیک سازی در ایران به ۱۲۰۰۰ سال قبل از میلاد می رسد.

آن زمان  در ایران از محصولات سرامیک برای غذا خوردن استفاده می کردند تا اینکه در دوران سلجوقی از هنر سرامیک  به غیر از ساخت ظروف در کاشی سازی نیز استفاده شد. که رونق خاصی به ساخت و ساز داده بود. با این وجود طراحی و استفاده هنرمندانه از کاشی سرامیک در دوران صفویه اتفاق افتاد؛ به گونه ای که آثار معماری بی نظیری در این دوران به جای مانده که جز اعتبار هنر ایران محسوب می شود.

 سالها بعد رضا شاه پهلوی اولین کسی بود که به طور رسمی  در ایران،  کارگاه کاشی سازی تاسیس کرد و پایه گذار پیشرفت هنر سرامیک در ایران شد. به گونه ای که از آن زمان تا امروز این هنر به عنوان یکی از هنر های اصیل ایرانی یاد شده و به تولید آثار متعدد که مهمترین آنها کاشی است، می پردازد.  همچنین طی سی سال گذشته تولید کاشی و سرامیک به عددی حدود هفتاد میلیون متر مربع رسیده است.

مناطق تولید سرامیک در ایران

همانطور که گفته شد قدمت سفال و سرامیک در ایران به هزاره هشتم میلادی برمیگردد. در واقع می توان گفت این هنر یکی از هنرهای قدیمی ایرانی محسوب میشود. در کاوش باستان شناسان مناطقی که برای اولین بار آثاری از سرامیک در آن  دیده شدطقه. این مناطق عبارتست از: کرمانشاه منطقه غرب رشته کوه های زاگرس، شمال در کرانه های دریای خزر،  آذربایجان غربی، جنوب شرقی ایران و در نواحی مرکزی کویری.

انواع سرامیک

امروزه در بازار، سرامیک به دو نوع سنتی و پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد. نوع اول جز سرامیک هایی هستند که در یک کارگاه به صورت دستی ساخته شده اند. سرامیک های پیشرفته به وسیله ماشین های مخصوص تولید می شوند. سرامیک‌های مهندسی، شیشه ‌سرامیک‌ ها، الکتروسرامیک ‌ها، بیوسرامیک‌ها از جمله سرامیک های است که به صورت پیشرفته و به وسیله ماشین مخصوص تولید می شود.

 ظروف سرامیک  سنتی چگونه تولید می شود

به طور کلی سرامیک از دو بخش بدنه و لعاب تشکیل شده. برای تولید بدنه ابتدا  با ترکیب خاک رس و آب، گل منعطفی بدست می آید. با ورز دادن آن به وسیله دست یا ماشین می توان اشکال مختلفی را به وجود آورد. پس از آن که محصول کاملا خشک شد، آن ها را در کوره قرار میدهند. در مدت 5 الی 6 ساعت، دمای کوره را به تدریج بالا می برند تا به اصطلاح  گل خام پخته شود.

 بعد ازآنکه محصول از کوره بیرون آمد و کاملا سرد شد، نوبت به لعاب کاری است. لعاب ها از ترکیب مواد مختلفی از قبیل کائولن کوراتز فلاسیات و بخشی مواد شیمیایی دیگر مانند کربنات سدیم و اسید بوریک بدست می آید. در محصولات سرامیک این مواد بعد از اینکه با رنگ مخلوط شده با تکنیک های مختلفی مانند زیر لعابی یا ترانسفر روی محصول پخش شده. محصول بدست آمده دوباره داخل کوره قرار می گیرد تا پخته شود. در نهایت محصول بدست آمده یک محصول براق و درخشنده است. محصولی که مقاومت خوبی در برابر دما داشته و عایق رسانه ای نیز محسوب می شود.ت

مهمترین محصولات سرامیک

همانطور که گفته شد سرامیک ها مصارف گوناگونی دارند  که در زیر به برخی از آن اشاره خواهیم کرد.

کاربرد سرامیک در ساختمان سازی

ساخت کاشی و سرامیک هایی برای تزیین کف و دیوار خانه از جمله مهمترین کاربرد سرامیک است که امروزه جز مهمترین صنعت و هنر در ایران نیز محسوب میشود.  کاشی هایی با رنگ های متنوع و در ابعاد گوناگون  از جمله مهمترین محصولات سرامیک است که امروزه در تمام خانه ها دیده می شود.

ظروف سرامیک

یکی دیگر از مهمترین و پرکاربردترین محصولات تولید شده، ظروف سرامیک است. این ظروف  به اندازه ظروف چینی از ظرافت و زیبایی برخوردار بوده اما نسبت به آن ارزانتر است. بر اساس همین ویژگی، طرفداران زیادی داشته و کاربردهای فراوانی نیز دارد. همچنین بر اساس تحقیق های ارائه شده، استفاده از این محصول به عنوان ظروف کاربردی فواید زیادی برای سلامتی انسان خواهد داشت.

وسایل دکوراتیو

درخشندگی و زیبایی سرامیک به گونه ایست که گاهی اوقات بسیاری از محصولات دکوراتیو به وسیله این مواد ساخته می شوند. همچنین خلاقیت در طراحی کاشی های سرامیکی میتواند انها را تبدیل به محصولاتی مانند تابلو زیر لیوانی و چند محصول دیگر کند.

 سرامیک در صنعت خودرو سازی

تهیه وسایل مقاوم در برابر حرارت و الکتریسیته، فیوزهای الکتریکی، شمع اتومبیل، و کاور بدنه از جمله مصارف صنعتی سرامیک محسوب می شود.

سایر محصولات

به طور کلی خاصیت ضد الکتریسیته بودن سرامیک و همچنین مقاومت آن در برابر گرما باعث شده تا در اکثر تولیدات هنری و صنعتی مانند ریخته گری تولید شیشه سمباده، براده‌برداری، تراشکاری‌ها آجرهای نسوز، پوسته موتور، گرافیت، بتن، مواد نسوز، بدنه سفینه‌های فضایی، انواع سیمان‌ها، ازاین مواد استفاده شود.

صادرات سرامیک ایران

امروزه سرامیک ایران یکی از مرغوب ترین انواع سرامیک ها محسوب می شود که در غالب محصولات مختلف از ظرف گرفته تا کاشی های مختلف صادر می شود. طبق آخرین آمار ایران در تولید و صادرات سرامیک رتبه هفت کشور را داشته و این در حالیست که سرانه مصرف انواع کاشی در ایران 2.4 متر مربع و در جهان خدود 5.8 مربع می باشد.

نتیجه

 گاهی تهیه ظروف سرامیک برای مصارف مختلف می تواند زیبایی سرویس پذیرایی شما را دو چندان کرده و جلوه خاصی به میزبانی شما خواهد بخشید. شما می توانید با مراجعه به بخش محصولات می دس کار از انواع ظروف سرامیک دیدن کرده و بهترین انتخاب را داشته باشید.

نوشته هنر سرامیک سازی اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.

قلمزنی چیست

وقتی به وسیله ابزارآهنی روی اشیایی ازجنس مس، طلا، نقره و برنج نقش های مختلفی می زنند هنر قلم زنی به وجود می آید. هنری که در ایران قدمت دیرینه داشته و صنایع دستی ارزشمند و گران بهایی را به وجود می آورد.

تاریخچه قلمزنی

هنوز مشخص نیست که این هنر دقیقا از چه زمانی در ایران رواج پیدا کرد. اما با توجه به یافته های باستان شناسان از چندین هزار سال پیش، یعنی دراواخر هزاره دوم  پیش از میلاد هنر قلم زنی در نقاط مختلف ایران رواج داشته و از دوران گذشته تا به امروز تغییرات زیادی کرده است .

 همچنین در دوران سلجوقی این هنر در خراسان رونق پیدا کرد. نقوشی مانند گیس بافت و نقوش پیچیده هندسی و همچنین طرح لوزی ازجمله طرح های این دوره محسوب می شود. همچنین در آن زمان این هنر از شرق به سمت غرب رفته و درعراق، سوریه و مصر رونق  زیادی پیدا کرد.

قلمزنی در دوره اسلامی

بعد از ورود اسلام به ایران، هنر قلم زنی نظر اعراب مسلمان رو به خود جلب کرد و از آنجا که کشور در آن دوران بیشتر از گذشته مذهبی شده بود، باعث شد هنر قلم زنی با طرح ها و المان های مذهبی در ایران رواج پیدا کند. به طوری که قلم زنی هایی با خطوط کوفی و محتوای اسما الهی یا آیات قرآنی زینت بخش خانه ایرانیان و اعراب شد.  

اما هنر قلم زنی در دوران صفوی به اوج خود رسید و طرفداران زیادی پیدا کرد. به طوری که  ساخت ظروف بزرگ و حجیم از این دوران در ایران مرسوم شد. همچنین بیشتر نقوش اسلیمی روی فلز که با هنر قلم زنی به وجود آمده نیز از دوران صفوی برجای مانده است.

. از قدیمی ترین  صنایع دستی قلم زنی شده در ایران می توان به جام طلای حسنلو اشاره کرد که در 1335 ه. شمسی کشف شد.

 امروزه اما هنر قلم زنی روی نقره به دلیل هزینه بالا، کمتر انجام شده و این هنر بیشتر روی  فلزاتی مانند قلع و یا مس انجام می شود. اماهمچنان جز صنایع دستی لوکس و خاص به شمار می آید.

انواع سبک های قلمزنی

هنر قلم زنی دارای سبک های متفاوتی است که در زیر به چند نمونه از آن اشاره خواهیم کرد.

  برجسته‌کاری

     در این سبک از قلم زنی، پس از آنکه طرح روی کاربن را به وسیله قلم نیم بند، روی  فلز قیر مالی شده تثبیت میکنند. سپس قیر را از سطح کار جدا کرده و آثار به جا مانده را پردازش می کنند. در نهایت، دوباره قیر را روی سطح اولیه برگردانده و مرحله رو سازی را انجام می دهند.

نیمه برجسته‌

 در این نوع از قلم زنی به وسیله قلم های معمولی به جای قلم مخصوص کار را از پشت برجسته می کنند و روی فلز را آویزان می کنند تا سطح برجسته شود.

ریزه قلمزنی

 در این روش کار پس از قیراندود شدن، فلز طراحی روی آن پرداخت می شود.  

حکاکی

در این روش کار، به جای استفاده از چند قلم، تنها از یک قلم استفاده شده و به اصطلاح یک قلم تیز، گوشت فلز کنده می‌شود.

مشبک‌کاری

در این روش زمینه را از سطح فلز جدا می‌کنند و معمولا در ساخت چراغ های فانوسی مورد استفاده قرار می گرفت. همچنین در این روش برخلاف سبک ریزه قلمزنی،  زمینه را از سطح فلز جدا می کنند.

سبک عکاسی

در این روش،طرح و موضوع را با ایجاد سایه و خط در زمینه نشان می‌دهند و هیچ گونه اختلاف سطحی بین موضوع و زمینه مشاهده نمی‌شود.

سبک زمینه پر

در این حالت اختلاف سطح بین زمینه و طرح وجود ندارد و با ایجاد بافت در زمینه ، طرح اصلی را نشان می‌دهند.

سبک  منبت یا نیمه برجسته

در این روش قلم زنی، پس از نیم بر کردن، زمینه تا حدود 2 سانتی متر پایین تررفته وطرح نیمه برجسته شود  و بعد روسازی انجام می شود . در این  روش هم از قلم آج دارو هم از قلم بدون آج استفاده می کنند.

سبک قلم گیری

 در سبک قلم گیری هنرمند توسط قلم با خراش و شیار روی فلز را تزئین می‌کند. سپس قیر به وسیله حرارت، مجددا مذاب می‌شود و داخل کار ریخته می شود.  بعد سطح کار را با مواد پاک کننده مانند نفت، شستشو می‌دهند تا باقیمانده قیر کاملا” از بین برود.

قلمزنی روی مس

بیشتر فرآورده‌های فلزی که ظرف یک قرن اخیر در ایران ساخته شده از مس است که بسیاری از این فرآورده‌ها برای مصارف روزانه ساخته شده و بدون تزیین هستند و عنصر اصلی زیبایی آن‌ها همان شکل آن‌ها است ولی ظروف مسی که ارزش نمایشی بیشتری داشته‌اند معمولا مورد توجه صنعتگران و هنرمندانی چون قلم‌زن و کنده‌کار و گاه برجسته‌کار قرار گرفته‌اند.

مهمترین مراکز  قلمزنی در ایران

در ایران چند مرکز مهم قلمزنی وجود دارد که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد

اصفهان

اصفهان همیشه از مراکز مهم هنر قلم‌زنی ایران بوده و هست و در حال حاضر بیشترین تعداد کارگاه‌های صنایع دستی اصفهان را کارگاه‌های قلم‌زنی مس و برنج تشکیل می‌دهد و تعداد شاغلین این رشته نسبت به سایر رشته‌ها بیشتر است.

شیراز

یکی دیگر از قدیمی ترین مراکز قلم زنی در ایران شیراز است. در شیراز بیشتر هنر قلم زنی را روی نقره انجام داده و ارزش بالایی دارد.

تبریز

سابقه قلم زنی در تبریز نیز سابقه زیادی داشته و صنعتگران زیادی به این هنر مشغول می باشند.

قلمزنی محصولات نقره

همانطور که گفته شد  محصولات حاصل قلمزنی روی نقره یکی از گرانترین محصولات صنایع دستی می باشد . در کارگاه های  قلم زنی  ابتدا طرح را به طور ذهنی روی نقره کشیده و سپس به وسیله چکش و قلم آهنی روی نقره پرداخت صورت می گیرد. وسایلی مانند سوهان، قیچی، مته، قالب و قلم های فلزی از جمله وسایل صنعتگران قلم زنی محسوب می شود.

همچنین از برجسته ترین اساتید قلم زنی می توان به استاد بهرام الیاسی،مرحوم علی رحیمی،سید محسن احمدی،استاد محمد مهدی باباخانی،استاد علی اصغر زرمهر شیرازی اشاره کرد.

نوشته هنر قلمزنی اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.

تاریخچه صنایع دستی نمدی

به نظر میرسد، نمد در ایران قدمت هزار ساله دارد. شواهد تاریخی نشان میدهد که در ایران باستان برای درمان درد های کمر یا درد زانو از نمدهایی که با پشم گوسفند و شتر تولید شده بود استفاده می کردند. همچنین نمد در برخی روستا ها مهمترین پارچه برای تولید لباس محسوب می شد. اما بعد ها که تنوع پارچه ها بیشتر شد و دنیا به سمت صنعتی شدن رفت، هنر نمد بافی تنها به عنوان یک هنر خاص در تولید صنایع دستی نمدی و یا برای مصارف صنعتی مورد استفاده قرار گرفت. اگرچه شغل نمدمالی همچنان در برخی روستاها وجود داشته و برخی عشایر نیز از این روش امرار معاش می کنند.

تولید زیرانداز، کیسه‌خواب، انواع کلاه‌ها، جلیقه، کمربند، فرجی چوپان و زین اسب از جمله محصولات نمدی است که از گذشته تا امروز رواج دارد.

 پارچه نمدی چطور درست می شود

مهمترین ویژگی تولید پارچه نمدی این است که در ساخت آن از عمل بافتن و ریسیدن پشم استفاده نمی شود به جای آن ،پشم های گوسفند را بعد از رطوبت دهی می بندند و به وسیله ضربه های متوالی استحکام می بخشند . بنابراین دو خاصیت پوسته‌ پوسته‌شدن و جعد یابی پشم باعث می شود فشار، حرارت و رطوبت، روی آن تاثیر گذاشته و درهم تنیده شود.

برای درست کردن نمد های طرح دار نیز از پشم های رنگ شده استفاده می کنند. بدین صورت که ابتدا پشم های رنگ شده را بر اساس طرح، روی یک پارچه می چینند و بعد تمام آن را با پشم حلاجی شده می پوشانند. در نهایت، پارچه کرباس را دور آن پیچیده، آن را داخل آب جوش ریخته و به سطح آن ضربه میزنند تا حسابی فشرده شود .

 نمد مالی

نمد مالی کردن، فن و آموزش مخصوص به خود را می خواهد و از روش های خاصی پیروی می کند. مثلا در برخی از نقاط ایران برای بهتر تنیده شدن پشم گوسفند به آن کتیرا می زنند و یا در برخی شهر ها از صابون یا مایع ظرفشویی کاستفاده می کنند. چرا که به نظر می رسد محیط قلیایی باعث می شود تا پشم ها بهتر به هم گره بخورند. اما به طور کلی نمدمالی یک شغل آبا و اجدادی است که در بسیاری از شهر ها هنوز هم رواج داردو

کاربرد نمد در دنیای امروز

امروزه اگرچه همچنان از نمد برای دوخت برخی لباس های خاص استفاده می شود. اما به علت خاصیت الاستیته و عایق بندی نمد از این محصول در بسیاری از صنایع از جمله صنایع برقی(به عنوان عایق الکتریکی) و ماشینی (لرزش گیری و ضد اصطکاک) نیز کاربرد دارد. با این وجود مهمترین بخش استفاده از نمد، مربوط به صنایع دستی، دکوراسیون و پوشاک است.

یکی دیگر از مصرف پارچه های نمدی، در تولید عروسک ها، جاسوئیچی و محصولات دکوراتیو و تزئینی است. این محصولات از جمله پرطرفدارترین محصولات نمدی به شمار می آید. به طوریکه بسیاری از این هنر به عنوان یک شغل خانگی استفاده کرده و به وسیله آن امرار معاش می کنند.

از دیگر محصولات نمدی نیز می توان به  فرش و زیراندازهای نمدی تشک‌های طبی نمدی یک و دو نفره، کیف نمدی، لباس محلی نمدی کفش و کیف نمدی عرق‌گیر زین اسب نمدی، زانوبند، کمربند و مچ‌بند نمدی  پشتی نمدی اشاره کرد.

خواص نمد

از مهمترین ویژگی های پارچه نمدی می توان به خاصیت ارتجاعی مناسب، مقاومت شیمیایی بالا و سازگاری آن با محیط زیست اشاره کرد.

براساس همین خواص، نمد ها کاربرد فراوانی دارند. مثلا نمد خیس می تواند عایق بسیار خوبی بوده و حتی خاصیت ضد ضربه داشته باشد. همچنین نمد می تواند در تابستان به عنوان خنک کننده(در صورت مرطوب بودن) و در زمستان مانند یک عایق گرم عمل کند.

اگر از کفش های نمدی استفاده کرده باشید، متوجه خواهید شد که پاهای شما در این نوع کفش ها هرگز بوی بد نخواهد گرفت. از خواص دیگر پارچه نمدی نیز می توان به ضد اشعه بودن آن اشاره کرد. به گونه ای که دستگاه فلزیاب نمی تواند فلزاتی که  دور آن نمد  پیچیده شده، شناسایی کند.

در نهایت‏، اگرچه از نظر علمی ثابت نشده، اما بسیاری از مردم اعتقاد دارند که نمد می تواند برای کمر درد و زانو درد گزینه مناسبی باشد.

مرکز صنایع دستی ایران کجاست

هرچند امروزه بسیاری از شهر های ایران به این هنر می پردازند؛ اما صنایع دستی نمدی در استان های کرمانشاه، خراسان و سمنان بیشتر دیده می شود. همچنین شهرهای سبزوار، قوچان، چهارمحال و بختیاری، بندر ترکمن، سمنان، گنبد کاووس، رامسر، کلاردشت، نیز ازجمله شهر های تولید کننده نمد است.

 تفاوت نمد صنعتی و سنتی

 به دلیل اینکه نمدهای سنتی با دست ساخته می شوند، ظرافت بیشتری داشته و بیشتر برای تزئین تولید محصولات دکوراتیو، پوشاک و صنایع دستی مورد استفاده قرار میگیرد. اما نمد های صنعتی از نظر ضخامت کاملا با نمد های سنتی متفاوت بوده و در تولید آن اثری از ظرافت وجود ندارد. برای همین از این نمد ها به عنوان عایق حرارتی و الکتریکی و به عنوان فیلتر گازها و یا به عنوان لرزشگیر یا عایق صوتی  استفاده می کنند.

خصوصیات یک نمد مرغوب

قوام نمد از مهمترین ویژگی آن است. یک نمد خوب، نه زیاد نرم و نه زیاد سفت است بلکه انعطاف آن تا اندازه ایست که لوله شود.  همچنین نمد مرغوب بعد از شستشو به حالت اولیه برمیگردد و رطوبت نمی تواند آن را از بین ببرد. به گفته کارشناسان، پارچه های نمدی عمری بیش از سی سال دارند. بنابراین  نمد مرغوب به مرور زمان، خاصیت خود را از دست نداده و هرچه بیشتر کار کند جلوه بیشتری پیدا  خواهد کرد.

صنایع دستی نمدی درایران اگرچه به شکل سنتی کمتر رواج دارد، اما همچنان مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین از نوع صنعتی این پارچه برای مصارفی مثل عایق بندی و مقاومت ضربه نیز استفاده می کنند. اما از همه مهمتر تولید محصولات ظریف و زیبایی است که چه در قالب وسایل دکوراتیو و یا لباس های خاص به عنوان صنایع دستی عرضه می شود. این محصولات یکی از مهمترین و پرطرفدارترین صنایع دستی ایران بوده  و حتی برخی از این تولیدات قابلیت صادرات دارد.

نوشته صنایع دستی نمدی اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.

به گزارش خبر گزاری مهر  به نقل از محمدجواد ساوری مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان گلستان: سه کارگاه صنایع‌دستی با حجم سرمایه‌گذاری بالغ‌بر ۲۳ میلیارد و ۱۰۰ میلیون ریال در سه روستای شهرستان بندر گز به بهره‌برداری رسیده است.

وی افزود: با افتتاح این کارگاه‌های تولیدی برای حدود ۱۸ هنرمند صنایع‌دستی شغل ایجادشده است.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان گلستان با تشریح طرح‌های افتتاح شده در این روز، گفت: کارگاه تخصصی حصیربافی روستای کهنه‌کلباد بندر گز با مدیریت رقیه احمدی و با حجم سرمایه‌گذاری یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال شامل ۵۰۰ میلیون ریال تسهیلات و یک میلیارد ریال آورده متقاضی به بهره‌برداری رسید که زمینه اشتغال چهار نفر را فراهم ساخته است.

وی بیان کرد: کارگاه سرامیک و زیر لعابی در روستای جفا کنده بندر گز نیز در ادامه با مدیریت مجید بازبندی و با حجم سرمایه‌گذاری ۲۰ میلیارد ریال افتتاح شد که این کارگاه زمینه اشتغال ۱۲ نفر را فراهم ساخته است.

ساوری گفت: سومین طرح کارگاه صنایع‌دستی سوزن‌دوزی روستای باغوکناره بندرگز بود که با مدیریت نازنین شهرکی و با حجم سرمایه‌گذاری یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون ریال شامل ۴۰۰ میلیون ریال تسهیلات و یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون ریال آورده متقاضی به بهره‌برداری رسید که زمینه اشتغال دو نفر را فراهم ساخته است.

بندر گَز شهری از توابع بخش مرکزی و مرکز شهرستان بندر گز و در غرب استان گلستان و در فاصله ۴۲ کیلومتری شهر گرگان واقع شده‌است.

از شمال به خلیج گرگان و شبه جزیره میانکاله در دریای خزر، از شرق به کردکوی، از غرب به گلوگاه و بهشهر، و از جنوب به نواحی جنگلی کوه‌های جهان مورای رشته کوه البرز محدود شده‌است.

بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر بندرگز برابر با ۲۰٬۷۴۲ نفر جمعیت بوده‌است مردم بندرگز به گویش بندرگزی از زبان مازندرانی گویش می‌کنند.

نوشته افتتاح سه کارگاه صنایع دستی در بندر گز اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.

عزت الله ضرغامی که در روز 24 تیرماه 1402 برای دیدار از پژوهشکده هنرهای سنتی رفته بود، دستور بازگشایی درب اصلی این پژوهشکده را که در خیابان آزادی واقع شده و سالها مسدود بود، صادر کرد.

بلافاصله بعد از دستور مهندس ضرغامی با هماهنگی اداره‌کل حراست وزارت میراث‌فرهنگی، این در بازگشایی شد.

علاقه‌مندان به بازدید از کارگاه زنده و آثار موزه‌ای هنرهای سنتی می‌توانند برای ورود به پژوهشکده هنرهای سنتی از این در واقع در خیابان آزادی مراجعه کنند.

نوشته باز گشایی درب اصلی پژوهشکده هنر های سنتی اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.

وی همچنین اظهار داشت: در سه ماهه اول سال ۱۴۰۲ بیش از ۱۵ واحد مورد ارزیابی قرار گرفته و مجوز تبدیل به اقامتگاه بوم گردی صادر شده است و ۲۰ پرونده دیگر که شامل بناهایی با معماری ارزشمند روستایی است در دهستان اشکور و جنت رودبار در حال بررسی است و انتظار داریم با این روند رشد هم زمینه رشد گردشگری روستایی و هم زمینه اشتغال پایدار را فراهم کنیم.

به گفته وی، روستای اشکور که به تولید جوراب پشمی شهرت دارد می تواند به ثبت جهانی برسد. از این رو دوره‌های آموزشی صنایع‌دستی در دهستان اشکور رامسر برنامه‌ریزی شده تا بتوانیم پرونده ثبت روستای ملی جوراب پشمی را در سال ۱۴۰۲ به نتیجه برسانیم.

همچنین در این نشست خبری نادر سحرخیز رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی رامسر به برنامه‌ریزی جهت تقویت عرضه فروشگاهی صنایع‌دستی اشاره کرد و افزود: بخش مهمی از مشکلات این هنرمندان فروش محصولات بی کیفیت و خارجی است که باید با آن برخورد شود تعداد زیادی از دکه‌های غیر اصولی در شهر و محورهای گردشگری که در حال عرضه اینگونه محصولات هستند در شأن دست‌ساخته‌های هنری هنرمندان نیست.

شهرستان رامسر یکی از شهر های شمالی ایران است که صنایع دستی فراوانی از این شهرستان به ثبت رسیده است.

نوشته اهمیت شهرستان رامسر در گردشگری اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.

تاریخچه شعربافی

اگرچه هنر شعربافی در کشور های دیگر نیز وجود دارد. در هر کشور بنا به تغییرات اقلیمی و آداب و رسوم، تفاوت هایی در محصول ایجاد شده است.

محصولات شعربافی در ایران از در هم تنیده شدن ابریشم و نخ تولید می شوند. برای همین برای معرفی آن از واژه “شعر” که در ادبیات فارسی به معنی موی انسان یا حیوان است استفاده می کنند.

اوج دوران شعربافی ایران در دوران صفویه بود. به گونه ای که شاه عباس صفوی در این دوران، چندین کارگاه بزرگ شعربافی در سراسر ایران تاسیس کرده و محصولات را از طریق جاده ابریشم به سراسر جهان صادر می کرد.

 همچنین درباره شعربافی در کتاب  صنایع اسلامی چنین نوشته است :

 “علاوه بر كارگاه هاي شعربافي يزد و كاشان، شاه عباس بزرگ، خود، كارگاه هاي ديگري نيز تاسيس كرد؛ به خصوص در اصفهان، كه در آنجا، پارچه هاي اعلا و منسوجاتي براي زندگي روزانه بافته مي شد.

همین توجه صفویان باعث شد که این هنر، علاوه بر اصفهان درشهرهای دیگری مانند یزد، کاشان و مشهد نیز گسترش پیدا کند. تاجاییکه بسیاری از مردم از این طریق امرار معاش می کردند.

با این وجود، مهمترین مرکز شعربافی در ایران از گذشته تا امروز شهر یزد است. این محصول در شهر یزد به اندازه ای اهمیت دارد که در آن زمان واژه ” کارگاه” صرفا مخصوص مکان های تولید شعرو شعربافی بود. حتی مردم شهر یزد در آن زمان،  پارچه محصول اين كارگاه را «كار» و بازرگانان خريدار اين پارچه را «كارخر» و اين تجارت را «كارخري» مي ناميدند.

تولیدات شعربافی

به طور کلی ازطریق پارچه شعربافی شده تولیدات زیای بدست می آید ( هرچند بسیاری از آنها امروزه  دیگر تولید نمی شود).  در ادامه به برخی از پرکاربرد ترین تولیدات شعربافی می پردازیم.

زری بافی:

اگرچه امروز دیگر تولید پارچه زری بافت انجام نمی شود و یا به حداقل رسیده است. اما در دوران گذشته، پارچه های زری بافت یکی از پرطرفدارترین پارچه ها بخصوص برای سلاطین و پادشاهان بود. اهمیت این پارچه تا اندازه ای بود که  حتی به عنوان یک سوغات گران قیمت به سایر نقاط جهان ارسال می شد. نمونه ای از این پارچه ها را امروزه می توانیم در موزه های ایران مشاهده کنیم.

شمد بافی:

شمد یک پارچه سبک است که با ابریشم و پنبه بافته شده و در فصل تابستان بسیار کاربرد دارد. امروزه اگرچه این پارچه به صورت دستی بافته نمی شود، اما هنوز در برخی از کارخانه های استان یزد، دستگا های ماشینی شمد بافی وجود داشته متقاضیان زیادی دارد.

دستمال بافی:

سه نوع دستمال عشایری، ابریشمی و مرسریزه، مهمترین محصولات دستمال بافی است که همچنان در بسیاری از کارگاه های شعربافی تولید می شود.

چادر شب بافی:

در شهر های یزد و اردکان، بیشتر زنان  و مردان در کنار کشاورزی به تولید چادر شب نیز می پردازند. در واقع این هنر، یک هنر خانگی و اجدادی است که در یک خانواده نسل به نسل منتقل می شود. چادرهای تولید شده بیشتر در ابعاد 200*200 سانتی متر تهیه و تولید می شوند و دارای رنگ های قرمز، زرد، نیلی، سبز، مشکی و غیره هستند. البته امروزه این محصولات در شهر یزد به صورت ماشینی نیز تولید می شود.

مراحل تولید پارچه شعر

برای تولید شعربافی، ابتدا لازم است پیله های کرم ابریشم را داخل آب جوش بریزند تا تارهای آن جدا شود. سپس تارهای ظریف ابریشم را از دوک هایی که بالای دیگ آب جوش نصب است میگذرانند و نخ ابریشم بدست می آوردند. بعد رنگرز، ابریشم های پخته شده را با رنگهای مختلف رنگ آمیزی میکند. در شعربافی سنتی از رنگ های طبیعی مانند پوست گردو، انار، وسمه، نیل، روناس، زردچوبه، اسپرک، اوکالیپتوس، هلیله ی سیاه، زاج سفید و سبزو انواع علف های صحرایی و جنگلی استفاده می کردند. اما امروزه  برای رنگ آمیزی نخ ابریشم ازرنگ های شیمیای استفاده می کنند. پس از خشک شدن نخ ها، آن را روی چرخ ریسندگی قرار می دادند و ماسوره ها را برای ماکو پُرمی کردند تا دستگاه آماده بافتن شود. پس از بافت هم به پارچه آهار می زنن تا بافت چرم یکدست و تمیز شود.

مراکز مهم در شعربافی

امروزه در ایران چند مرکز مهم شعر بافی وجود دارد که علاوه بر تولید، تبدیل به یک منطقه گردشگری شده است در ادامه به معرفی برخی از این مناطق می پردازیم

شعربافی در یزد

مهمترین مرکز شعربافی در ایران شهرهای استان یزد است. دراین استان به تمام محصولات نساجی شده شعربافی می گویند. البته سالیان قبل، هنر شعربافی در استان یزد از رونق بیشتری برخوردار بود به طوری که صادرات انواع تولیدات نساجی از شمد گرفته تا ترمه از این استان انجام می شد. امروزه، علرغم اینکه شعربافی رونق گذشته را ندارد. اما این هنر هنوز هم منبع امرار معاش بسیاری از افراد است.

شعربافی در کاشان

اگرچه صنایع دستی های دیگر در کاشان مانند ساخت کاشی شهرت بیشماری دارد، اما قدمت هنر شعر بافی در این شهر به بیش از 150 سال می رسد.به طوریکه در گذشته منبع درآمد بسیاری از افراد در این شهر از دستگاه های بافت پارچه بدست می آمد. طبق شواهد تاریخی نیز پادشاهان سلجوقی به شعربافی در کاشان بسیار علاقه داشتند و برای تهیه آن هزینه های زیادی پرداخت می کردند. درواقع اهمیت شعربافی در استان کاشان به اندازه ای است که می توان آن را یکی از مهم ترین صنایع دستی  این استان دانست. همچنین در سطح شهر کاشان کارگاه های  شعربافی وجود دارد که توسط سازمان میراث فرهنگی برای بازدید گردشگران بازسازی شده است.

• امروزه اگرچه هنر شعربافی رونق گذشته را نداشته و برخی از انواع پارچه های آن را تنها  می توان در موزه ها پیدا کرد. اما همچنان یکی از صنایع دستی مهم ایران محسوب شده و نظر گردشگران زیادی را به خود جلب میکند. همچنین از هنرمندان بنام این هنر میتوان به استاد علی اکبر عطاریه، استاد عباس زاده، استاد ماشا الله اعتصاب،  استاد ذبیحه تخت کش، استاد محمد عقدایی و استاد عبدالرحیم، نام برد .

نوشته شعربافی اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.

مرواربافی هنری است که با درهم تنیده شدن شاخه های مروار بدست می آید. درواقع مروار (ترکه بید) گیاهی از تیره درخت بید است که به صورت خودرو رشد می کند. فصل  رشد این گیاه پاییز بوده و اغلب در آن زمان برداشت می شود. یک مروار باف از شاخه های بسیار نازک این گیاه به ساخت و تولید انواع وسایل حصیری خواهد پرداخت. این گیاه علاوه بر گیلان در شهر ملایر در استان همدان نیز رشد کرده و بر اساس همین مسئله، صنعت مروار بافی درآن منطقه نیز وجود دارد.

شروع صنعت مرواربافی

به گفته هنرمندان قدیمی، آستانه اشرفیه اولین خاستگاه صنایع دستی مرواربافی است. اما بعد از آنکه این هنر مورد استقبال قرار گرفت، شهرهای شرقی استان گیلان نیز شروع به ساخت اجناس با این تکنیک کرد و رفته رفته این صنعت در کل استان گیلان مرسوم شد. اما علاوه بر شهر آستانه اشرفیه، بسیاری از مردم شهر ملایر را اولین مرکز شروع مروار بافی می دانند و اعتقاد دارند این هنر از ملایر به سمت گیلان رفته است. به هر حال امروزه هم استان گیلان و هم شهر ملایر از جمله بزرگترین مراکز مروار بافی محسوب می شوند.

مراحل مرواربافی چیست

برای تولید یک محصول با هنر مروار بافی، مراحل مختلفی وجود دارد که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد:

1.مرحله تقسیم بندی مروار

در این مرحله ابتدا شاخ و برگ ها و گره های روی ترکه مروار را جدا کرده و سطح گیاه را کاملا صاف می کنند تا محصول با کیفیت تری تولید کنند.

2.مرحله مرتب کردن مروار

بعد از اینکه مروارهای صاف و یکدست  شدند. آن ها براساس اندازه (قطر، طول و عرض)  تقسیم بندی می کنند تا هنگام بافت به راحتی بتوانند سایز مورد نظر خود را بدست بیاورند.

3.مرحله پخت مروار

 در این مرحله برای اینکه بتوانند پوست روی چوب را به راحتی از بدنه آن جدا کنند، شاخه های مروار را حدود 12 ساعت در آب جوش می جوشانند. سپس می گذارند تا چوب ها مدت شش ساعت در آب بماند و حسابی نرم شود. 

4. مرحله جداسازی مروار

در این مرحله به راحتی پوست مروار ها بدون هیچ ماشینی و تنها به وسیله دست مروار بافان جدا می شود. برای جدا سازی پوست مروارها از قسمت ضخیم آن شروع کرده و به سمت قسمت نازک چوب می روند.

انواع بافت مروار

برای بافت محصولات مروار بافی معمولا از دو ساختار استفاده می کنند. در ساخت محصولاتی مانند سبد و سطل( یعنی محصولات با ابعاد کوچک) از روش ” بدون اسکلت بندی” استفاده می کنند. اما چنانچه بخواهند محصولاتی مانند پیکره حیوانات یا میز و صندلی در ابعاد بزرگ بسازند از روش” دارای اسکلت بندی  ” استفاده می کنند.  همچنین از انواع بافت محصولات مروار می توان به بافت تسمه ای، زنجیر بافی، بافت زیر و رو و بافت پنجره ای اشاره کرد.

بافت محصولات

بافت محصولات مروار تقریبا شبیه به بافت دیگر محصولات حصیری است. اما این روش که کاملا دستی و بدون دخالت ماشین انجام می شود. برای مروار بافی ابتدا چهار ترکه را کنار یکدیگر قرار می دهند. سپس چهار یا پنج ترکه دیگر را از میان آن می گذرانند (عمل بافت معمولا به روش ” یک زیر و یک رو” انجام می شود).  بعد از بافت بدنه محصول، کف محصول را داخل آن قرار می دهند. آنگاه مرواباف به صورت مارپیچ اطراف آن را می بافد تا محکم شود. در نهایت محصول با تکنیک های مروار باف ها محکم  می شود.

معمولا پس از بافتن محصولات مرواربافی شده آن را به مدت 48 ساعت داخل آفتاب  قرار میدهند. اثر تابش نور خورشید محصولات را طلایی رنگ می کند.

ابزار برای مروابافی

چکش، قیچی، فرچه، گوشه گیر، رنده، چوب قاچ و تخته کار از جمله وسایل لازم برای مروار بافی به شمار می آید. برای آموزش این هنر زمان زیادی لازم نیست اما دقت و سلیقه حرف اول را می زند.

اهمیت صنایع دستی مرواربافی

محصولات مروار بافی شده نسبت به سایر محصولات حصیری از کیفیت بالاتری برخوردار هستند. همین مسئله باعث شده تا این محصولات، طرفداران زیادی داشته باشد. در واقع مقاومت زیاد محصول، قابلیت شستشوی و قابلیت ترکیب آن با مواد دیگری مثل چوب و آهن از جمله برتری هایی است که باعث پر طرفدار شدن آن می شود.

اما مهمترین نکته درباره محصولات مرواربافی این است که با گذشت زمان رنگ آن تغییر نمی کند. همچنین تابش مستقیم آفتاب هیچ تاثیری روی محصول نمی گذارد.

کاربرد محصولات مرواربافی

تنوع محصولات مرواربافی زیاد است. از سبد های کوچک نگهداری  وسایل تا میز و صندلی و تخت خواب همه  به صورت مروار بافی شده در بازار وجود دارد. اما از  پرطرفدارترین محصولات مروار بافی میتوان به سبد های مختلف نگهدارنده سیب زمینی و پیاز و شکلات خوری  ساک و  سطل اشاره کرد.

چطور از صنایع دستی مرواربافی نگهداری کنیم

اگرچه محصولات مروار بافی نسبت به سایر محصولات حصیری از میزان ماندگاری بیشتری برخوردار است اما برای حفظ و نگهداری آن باید نکاتی را رعایت کنیم:

1.    دشمن اصلی مروار ها رطوبت هستند. برای نگهداری از آن بهتر است تا حد امکان از رطوبت دور باشد.

2.    از آنجایی که تار و پود مروار به راحتی قابل مشاهده است، اشیای نوک تیز می توانند به راحتی این تار و پود را از هم جدا کرده و محصول را ازبین ببرند.

3.    هرگز محصولات مروار را در معرض حرارت مستقیم قرار ندهید چون باعث از بین رفتن محصول می شود.

4.    بهتر است برای تمیز کردن محصولات از آب ولرم استفاده کنید و آن را به آرامی بشویید.

صادرات محصول

بر طبق آخرین آمارها، درآمد صادرات صنایع دستی مرواربافی از شهر آستانه اشرفیه سالانه حدود 3 میلیارد ریال بوده و به نظر می رسد. این محصولات حصیری طرفداران زیادی در خارج از ایران نیز دارد.

 بر طبق گفته متخصصان، کشورهای عراق آذربایجان، ترکمنستان و کویت از جمله کشورهای متقاضی این محصول است.

نوشته صنایع دستی مرواربافی اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.

روش های سفالگری با استفاده از چرخ

در این روش به وسیله چرخ های دستی و الکترونیکی، گل رس دائما می چرخد. در این حالت، استاد سفالگری آن را به دلخواه شکل می دهد . مهمترین نکته در این روش تسلط سفالگر بر خاک رس است. در  واقع در این روش، خاک رس به راحتی  تحت اختیار سفالگر قرار میگیرد. سپس در پیچ و تاب دستان او به شکل مطلوب تبدیل می شود.

روش های سفالگری با دست

در این روش ابتدا گل رس را ورز می دهیم. سپس آن را فیتیله می کنیم. ز این طریق به اصطلاح گل عمل می آید. سپس بعد با ابزار های حکاکی به شکل دلخواه تبدیل میشود. افرادی که سفالگری با دست انجام میدهند، باید مهارت دو چندانی در این زمینه داشته  و سالها تجربه کسب کنند چرا که این روش یکی ازسخت ترین روش های سفالگری محسوب میشود. شهر گیلان یکی از مکان های است که در آن به وفور میتوان سفالگری با دست را مشاهده کرد

دال سازی

مهمترین ویژگی این روش یکنواخت کردن سطح سفال به ابزار دال است. در این روش ابتدا تکه ای از خاک را به شکل مربع در می اورند.آنگاه گل را به جای انگشتان، با کف دست صاف می کنند. حالا الگوی مورد نظر روی گل صاف شده قرار میگیرد. بعد از یکنواخت شدن، آن را بر روی یک پایه قرار می دهند تا خشک شود. در نهایت سطح سفال لعاب دار کرده و درون کوره قرار میدهند تا با حرارت دیدن مستحکم تر شود.

کلاف سازی

در این روش،ابتدا تکه گل گرد شده درست میکنند. سپس آن را با شکل سیگار کف دست خود قرار داده و می پیچانند. سپس  روی سطح آن را رول میکنند و با پلاستیک می پوشانند. به همین روش چندین کلاف را تولید میکنند. بعد از این کار کلاف ها رو روی هم قرار میدهند تا ارتفاع مورد نظر خود را بدست بیاورد. حالا  دیواره را روی پایه قرار میدهند و برش می دهند. . در نهایت،  پس از سفت شدن  محصول بدست آمده را با رنگ و مواد تزیینی صنایع دستی اذین می بخشند.

طراحی روی سفال

امروزه با پیشرفت هنر سفال گری ، سفال ها را تنها با رنگ اصلی گل رس نمی بینید روش های زیادی وجود دارد که به وسیله آن می توانید سفال ها را با رنگ ها و طرح های مختلف مشاهده کنید. یکی از مهمترین این روش ها لعاب کاری روی سفال است.

روش های لعابکاری سفال

 لعابکاری سفال، یکی از پرطرفدارترین روش های تزئین سفال است. این روش، راحت ترین راه یکنواخت ساختن سطح سفال باشد. با این وجود، امروزه اکثر محصولات بدست آمده از سفال را با تکنیک های مختلف لعاب کاری کرده و علاوه بر زیبایی بدان استحکام می بخشند. لعاب کاری بر روی سفال با روش های مختلف انجام می شود که در ادامه به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد:

غوطه وری:

در این روش تمام سطح سفال را در  ظرف حاوی دوغاب لعاب را با سرعت غوطه ور و بعد خارج میکنند. پس از مدت کوتاهی لعاب خشک و گچی میشود.

ریختن:

در این روش، لعاب مورد نظر را روی سطح سفال می ریزند. البته اگر لعاب سطح داخلی با خارجی متفاوت باشد، ابتدا با ظرفی لعاب داخل سفال را ریخته و سپس لعاب بیرونی را می ریزند. در نهایت به وسیله چاقو لعاب اضافه لبه سفال را برمیدارند.

پاشیدن:

در این روش، به وسیله دستگاه خاص افشانه، لعاب را به سطح سفال می پاشند،(اما برای لعاب کاری داخل سفال از روش ریختن استفاده می کنند).

از ویژگی های این روش، رنگ سایه روشنی است که به وسیله پاشیده شدن رنگ اسپری رنگ به سطح محصول ایجاد میشود.

روش قلمو:

این روش از سخت ترین روش های لعاب کاری است و تنها در زمانی مناسب است که بخواهیم طرح خاصی به وسیله قلمو بر روی سطح سفال بکشیم.

آنگوب‌ها:

انگوب ها، دوغاب های گلی رنگ هستند که برای تزئین سفال هستند. از انگوب وقتی استفاده میکنند که سفال همچنان مرطوب بوده  یا چرمینگی دارد. مواد تشکیل دهنده انگوب به گونه ایست که درجه حرارت یکسانی به بدنه گل وارد میکند. بر همین اساس بدون هیچ ترکی بر روی بدنه قرار میگیرد.

یکی دیگر از روش ها، راکو است. این روش در میان سفالگران، یکی از خاص ترین تکنیک ها محسوب می شود. در این روش ابتدا سفال ها را در دمای  بالای 1000 درجه فارنهایت می پزند. این ظرف ها بعد از آنکه پخته شد، دوباره با لعاب راکو پوشیده می شود. پس از آنکه ظرف ها در لعاب قرار گرفت، بلافاصله از کوره خارج شده و بر روی سطح خاک اره خنک می شود. سرد شدن ناگهانی محصول باعث میشود که سطح آن ترک بردارد که این ترک ها بخشی از سبک راکو در سفال است. راکوی تخت، مس مات، راکوی لاستر و موی اسب از تکنیک های معروف این سبک از  لعاب کاری سفال می باشد.

روش نقاشی زیر لعاب

یکی از روش های تزئین سفال نقاشی زیر لعابی است. در این روش با استفاده از رنگ و لعاب بر روی سطح سفال طرح ها و نقوش زیبایی رسم میشود که علاوه بر زیبایی دوام بالایی نیز دارد.  تکنیک زیر لعابی از قرن دوازدهم میلادی تا به امروز استفاده می شود. این سبک از طراحی روی سفال،  با روش مستقیم یا از روش های دیگر سطح سفال را زینت می بخشد. در نهایت با یک لعاب شفاف روی محصول پوشیده می شود. از این طریق محصول براق تر خواهد شد.

لاستر طلا

از دیگر تکنیک ها بر روی سفال میتوان به لاستر طلا اشاره کرد. در این روش با مهارت، لاستریحاوی درصدی طلا را به سطح سفال می چسبانند. به وسیله آن سفال طلای رنگ می شود.از لاستر های طلا در وسایل دیگر مانند سرامیک و مس استفاده میکنند.

اسگرافیتو

اسگرافیتو، واژه ای ایتالیایی که به معنای خراشیدن و قلم زدن است. در این تکنیک ابتدا نقش مورد نظر خود را روی سفال حکاکی می کنند. سپس هنرمند بر اساس ذوق و سلیقه خود طرح های حکاکی شده بر روی سفال را لعابکاری میکند.

نوشته روش های سفالگری سفال اولین بار در فروشگاه صنایع دستی میدسکار. پدیدار شد.